Afgelopen week had ik een belangrijk inzicht. En ik wist het natuurlijk eigenlijk al wel, maar ineens kwam het binnen. Ineens landde het echt in mij. En dat inzicht is dat de focus op afvallen je alleen maar dikker maakt. En dat deze focus er voor heel veel vrouwen weleens voor zou kunnen zorgen dat ze steeds opnieuw in hetzelfde rondje van eten en diëten gevangen raken.

Ze willen afvallen, ze gaan de strijd aan met de kilo’s en iedere dag wordt het moeilijker om nee te zeggen tegen hun favoriete eten. Vaak lukt het nog wel een paar dagen, maar tegen het eind van de week of in het weekend gaat ze helemaal los. En vervolgens denken ze dat ze het niet goed doen en gaan ze nog strenger diëten, nog harder trainen en nog harder zijn voor zichzelf.

En als dat niet werkt, dan zeggen ze dat het programma dat ze volgen niet goed is en gaan ze op zoek naar een volgend dieet. Eindeloos. En in plaats van af te vallen word je alleen maar dikker en draai je jezelf steeds verder vast in de eet-dieetspiraal.

Het punt met dit hele gebeuren is, dat niet het dieet, niet het voedingsschema, niet al die verschillende programma’s er de oorzaak van zijn dat het niet lukt. Ook is het niet zo dat jij er de oorzaak van bent dat het niet lukt. De grootste oorzaak waarom het niet lukt om af te vallen is omdat je focust op afvallen. Op het resultaat. Je probeert als vrouw een resultaat te bereiken op een manier die is gemaakt voor mannen. Dat is waar het allemaal verkeerd gaat.

In de podcast van deze week leg ik je uit hoe je de shift van de mannelijke manier kunt maken naar de vrouwelijke manier van eten.

Veel luisterplezier!

Dag mooie vrouw!

Daar ben ik weer. En nog wel op Valentijnsdag. Want als je realtime luistert naar deze podcast, dan luister je hem op Valentijnsdag. En zelf vind ik Valentijnsdag altijd een dag waarin in even stilsta bij mezelf en de liefde voor mezelf. Bij hoe ik voor mezelf zorg en bij wat ik aan mezelf wil geven. Ik merk dat ik de laatste jaren steeds meer vanuit die insteek naar mezelf kijk. Dat ik steeds meer kijk naar mezelf, mijn lichaam en mijn leven vanuit de vraag: wat kan ik aan mezelf geven? Hoe kan ik het fijn maken voor mezelf? Hoe kan ik nog beter voor mezelf zorgen. Wat heeft mijn lichaam nodig? Wat heb ik zelf nodig? Hoe wil ik oud worden?

Valentijnsdag gaat voor mijn niet over allerlei verrassingsuitjes of cadeautjes voor anderen. Maar veel meer over even stilstaan bij mijn liefde voor mezelf. Ik weet natuurlijk niet hoe dat voor jou is, maar ik kan het je echt aanraden. Uiteindelijk ben jij de enige persoon waar je je hele leven mee moet leven. Je staat met jezelf op en je gaat met jezelf naar bed. Je hebt jezelf altijd bij je. Dus het is belangrijk om ervoor te zorgen dat jouw relatie met jezelf fijn is en dat je je thuis voelt bij jezelf en in jezelf. En ik moet eerlijk zeggen, dat vind ik nog steeds niet altijd makkelijk. Vooral niet tijdens de Zweedse winter waarin je echt teruggeworpen wordt op jezelf. Maar het gaat wel steeds beter.

Goed, laten we overgaan naar het onderwerp van deze podcast. En dat is een inzicht dat ik afgelopen week kreeg. Ik wist het natuurlijk al lang, maar het viel ineens echt naar binnen naar aanleiding van een mail die ik kreeg van iemand en ik dacht: dit is een mooi onderwerp voor de podcast van deze week. Zij schreef: ik doe gewoon niet wat ik weet dat ik moet doen en ik word alleen maar zwaarder. Maar er moet wel iets gebeuren en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Ik denk dat ik maar een strenger plan ga maken voor mezelf…
Haar mail raakte me. Omdat dit is wat veel vrouwen doen. Namelijk focussen op afslanken, focussen op de weegschaal en de kilo’s. En als de kilo’s er dan bijkomen in plaats van afgaan, dan denken we dat we het niet goed doen. En dat we het nog strenger moeten doen. Of dat we niet het juiste programma volgen. Dat dit programma niet werkt voor ons. Maar dat is helemaal niet waar. Ieder programma werkt. Waar het fout gaat is dat je de focus verkeerd hebt liggen. Je hebt de focus liggen op het resultaat en niet op het programma. Daarom werkt het niet. Het werkt niet omdat je iedere dag gefocust bent op de kilo’s die erbij komen. En op de vraag waarom dat zo is. Of op de vraag waarom het niet lukt.

En dat waar je op focust is exact dat wat je krijgt. Dus wanneer jij focust op kilo’s die erbij komen, dan is dat waar je brein naar op zoek gaat. Naar manieren om meer kilo’s erbij te krijgen. En als jij aan jezelf vraagt waarom dat zo is, dan is dat waar je brein naar op zoek gaat. Naar het antwoord op de vraag waarom het niet lukt, waarom je aankomt in plaats van afvalt. En weet je wat je brein dan zegt: je brein zegt dan: dat komt omdat het programma dat je volgt niet werkt. Dat komt omdat het dieet wat je doet niet geschikt is voor jou. En vervolgens stop je met het programma of met het dieet dat je volgt. En ga je op zoek naar een nieuw programma of een nieuw dieet. Of je brein zegt tegen je: ja, maar je moet gewoon wat strenger zijn voor jezelf. Je bent niet streng genoeg voor jezelf. Daarom val je niet af. Dus je maakt een nog strenger plan voor jezelf. Je gaat nog minder eten, nog meer bewegen. En daarmee draai je jezelf steeds verder vast in de eet-dieetspiraal.

Het punt met dit hele gebeuren is, dat niet het dieet, niet het voedingsschema, niet al die verschillende programma’s er de oorzaak van zijn dat het niet lukt. Ook is het niet zo dat jij er de oorzaak van bent dat het niet lukt. De grootste oorzaak waarom het niet lukt om af te vallen is omdat focust op afvallen. Op het resultaat. En de focus op het resultaat, dat is de mannelijke manier om dingen voor elkaar te krijgen.

Het mannelijke oerbrein is gebouwd voor competitie, controle en presteren. Het gedijt op doelen, cijfers en meetbare resultaten. Dit is de reden waarom de dieetindustrie werkt met calorieën tellen, weegmomenten en strakke schema’s. Dat is ook de reden dat jij iedere dag braaf op de weegschaal gaat staan en checkt hoe het ervoor staat met je gewicht.
Maar het vrouwelijke oerbrein is gemaakt voor veiligheid, verbinding en zelfzorg. Voor jouw vrouwelijke oerbrein draait het niet om controle, maar om vertrouwen. Jouw vrouwelijke oerbrein reageert niet goed op dwang en restricties. Het krijgt daar enorm veel stress van. En om te dealen met die stress laat het je eten. Omdat het weet dat eten ervoor zorgt dat je weer kunt ontspannen.

Voor vrouwen gaat afvallen niet over meer bewegen en minder eten. Maar over verbinding en je fijn voelen in je lichaam. Je zou haast kunnen zeggen dat afvallen voor vrouwen gaat over aankomen in jezelf. Over het fijn hebben met jezelf. Over trots zijn op jezelf. Over oprecht houden van jezelf. Over goed zorgen voor jezelf.
Wanneer jij je lichaam in een dieet perst, activeer je het overlevingsmechanisme van je VROUWELIJKE oerbrein dat gelijk alarm slaat. Want ons vrouwelijke hormonale systeem heeft eten nodig om goed te kunnen functioneren. En daar horen op de juiste tijd van de maand, in de laatste week van je periode ook koolhydraten bij. Dat verklaart waarom je een week voor je menstruatie vaak alles eet wat los en vast zit en vooral ook zin hebt in zoet en in chocolade. Het hormoon progesteron bouwt zich namelijk in die week op en dat heeft glucose nodig om te kunnen pieken. En vaak ervaar je dan in de eerste week van je menstruatie dat je juist minder honger hebt en ook minder zin in zoet. En dat komt omdat je hormoon oestrogeen in die week zichzelf opbouwt. En oestrogeen houdt juist van zo min mogelijk suiker.

Daar gaat het dus al verkeerd. Maar omdat we afgeleerd hebben om te luisteren naar ons lichaam, negeren we alle signalen en proberen we op wilskracht om die dingen te doen die gewoon zo ontzettend verkeerd voelen. Maar waarvan de hele buitenwereld zeg: nee, nee, dit is echt goed, dit is hoe het werkt. En ook al voel je diep van binnen dat het niet klopt, je weet ook niet hoe dan wel dus je gaat maar door. Omdat je denkt dat men wel gelijk zal hebben.

En als je dat maar lang genoeg doet. Als je maar lang genoeg jezelf negeert, dan raakt je hele systeem totaal in de war. En wordt het steeds lastiger om te luisteren naar wat je werkelijk nodig hebt, omdat je niet meer kunt vertrouwen op de signalen die je lichaam je geeft. Je oerbrein raakt steeds verder in paniek en grijpt in. Het zorgt ervoor dat je stofwisseling steeds verder vertraagt. Je krijgt vreetbuien. Je raakt geobsedeerd door eten. Niet omdat je zwak bent, maar omdat je oerbrein gewoon z’n werk doet. En dat werk is overleven, niet afvallen.
En des te meer jij je focus hebt liggen op afvallen, des te actiever je oerbrein zal worden. Want jouw vrouwelijke oerbrein is als een leeuwin die haar welp verdedigt. Dus als het ook maar het kleinste vermoeden heeft dat je lichaam in gevaar komt omdat je niet genoeg glucose krijgt dan stuurt het je naar koolhydraatrijk of suikerrijk eten. Maar wat er ook gebeurt is dat je zoveel stress creëert in jezelf dat je jezelf helemaal vastzet in een vicieuze cirkel van afvallen en aankomen.

Want al die stress die je ervaart zorgt ervoor dat je lichaam het stresshormoon cortisol gaat aanmaken. En het stresshormoon cortisol zorgt ervoor dat je meer zin krijgt in glucose. Wat ook logisch is, want glucose, suiker, is een brandstof die je lichaam heel snel kan voorzien van energie. En dat is belangrijk als je moet vluchten.

Maar wat er ook gebeurt als de cortisol in je lichaam hoog is, is dat je geen vet kunt verbranden. Wanneer cortisol hoog is, dan is de insuline in je bloed laag. En dat betekent dat al dat eten dat je eet niet in de cellen kan worden gebracht, maar direct wordt opgeslagen als vet. En cortisol slaat altijd vetten op op je buik.

En ook dat is vanuit de oertijd natuurlijk heel logisch. Want als er gevaar is dan heb je energie nodig dus onder invloed van cortisol legt je lichaam een enorme voorraad energie aan. Zodat als je moet vechten of vluchten, je genoeg brandstof en kracht hebt om dat te doen.

Dus hiermee is de cirkel rond. Wanneer jij je focust op afvallen en op de kilo’s, op het resultaat. Dan ben je dus aan het werken op de mannelijke manier. En hoe goed het allemaal is bedoeld, dit creëert enorm veel stress voor je vrouwelijke oerbrein. Omdat het haaks staat op hoe vrouwen functioneren. En die stress zorgt vervolgens voor een verhoogde aanmaak van cortisol, dat zorgt voor nog meer vetopslag vooral rond je buik en daardoor ga je nog meer focussen op afvallen.

Zie je dit? Zie je hoe dit werkt?

De focus op afvallen is de reden dat je dikker wordt. Niet het eten dat je eet. Want als je lichaam stress heeft, dan zal het zelfs het meest gezonde eten opslaan als vet. En dat verklaart waarom je misschien wel de meest gezonde maaltijden eet van heel Nederland en toch dikker wordt. Je vrouwelijke oerbrein heeft stress omdat je de boel op een mannelijke manier probeert onder controle te houden en op te lossen.

Dat is de grote, grote reden dat ik in de Feminine Way of Eating Membership niet primair focus op afvallen. En dat is echt enorm lastig. Want zo ongeveer iedere vrouw die ik ken wil maar één ding en dat is afvallen. Maar afvallen is niet de weg. Afvallen is nooit de weg. De focus op afvallen of op je gewicht brengt je alleen maar verder van huis. Maar dat betekent niet dat afvallen geen doel mag zijn. Want dat mag het wel. Er is alleen een heel groot verschil tussen afvallen als doel en focussen op afvallen. Of afvallen als weg om je doel te bereiken.

Afvallen kan prima het doel zijn. Maar afvallen is niet de weg om je doel te bereiken. De weg om je doel te bereiken is het proces dat nodig is om de persoon te worden die je dient te zijn om jouw nieuwe gewicht te kunnen dragen. Jouw weg naar jouw doel bestaat uit het onderzoeken van alle gedachten die je nu nog denkt en die tussen jou en je doel instaan. Het bestaat uit leren hoe je goed voor jezelf kunt zorgen op de vrouwelijke manier. Het bestaat uit leren hoe jouw vrouwelijke oerbrein werkt en hoe je jezelf kunt geven wat je echt nodig hebt.

Het bestaat uit het herstellen van de verbinding met jezelf. Zodat je je weer veilig voelt bij jezelf. Het gaat over het herstellen van het vertrouwen in jezelf en je fijn voelen bij jezelf. Alle kilo’s die je nu met je meedraagt staan letterlijk tussen jou en jezelf in. Jouw kilo’s zijn het verhaal dat je aan jezelf vertelt over waarom iets niet kan, mag of lukt. Jouw kilo’s zijn de manier waarop je lichaam je vertelt dat het niet balans is. Ze zijn de manier waarop je lichaam je vraagt om hulp. En de enige manier om die kilo’s stukje voor stukje los te gaan laten is niet door je te focussen op de kilo’s en hoe je die zo snel mogelijk weg kunt krijgen.

Dat is een beetje hetzelfde als kijken hoe je je kinderen zo snel mogelijk uit huis kunt jagen. Waar het over gaat is dat je gaat focussen op het proces dat nodig is om ervoor te zorgen dat je kinderen zelfstandige volwassenen worden die zichzelf kunnen redden.

Hetzelfde geldt voor jouw kilo’s. Het gaat er niet om dat ze zo snel mogelijk weg moeten, het gaat erover dat je de focus gaat verleggen van af willen vallen naar aankomen in jezelf. En des te meer je gaat aankomen in jezelf, des te meer je de verbinding met jezelf gaat herstellen, des te minder je de kilo’s nodig hebt. En dat is waar de boel steeds meer in balans gaat komen.
Wanneer je gaat focussen op aankomen in jezelf, op het proces dat nodig is om de vrouw te worden die je zo graag wilt zijn. Dan ga je focussen op goed voor jezelf zorgen. Op jezelf voeden. Op leren luisteren naar wat je echt nodig hebt. Je gaat eten niet langer meer zien als een vijand, maar als een manier om goed voor jezelf te zorgen. Want ook al lijkt het er nu niet op: jouw vrouwelijke lichaam wil slank zijn. Jouw vrouwelijke lichaam wil gezond zijn. Maar zolang je haar drilt als een drillsergeant uit het leger, creëer je exact het tegenovergestelde. Dan zorg je ervoor dat het iedere dag opnieuw weer in de stressmodus schiet en bakken met cortisol aan gaat maken waardoor je dus alleen maar dikker en dikker wordt. En in de overgang is dat sowieso al een stuk makkelijker dus voordat je het weet heb je tien tot twintig extra kilo erbij, op je buik.

Dus wanneer je wilt afvallen werkt het niet om te focussen op afvallen. Afvallen is niet het middel om af te vallen. Want daarmee zet je jezelf enorm onder druk en blijf je terugvallen in jezelf controleren en steeds strengere regels volgen. Wat je veel beter kunt doen is focussen op het proces, op het doen van de dingen op de vrouwelijke manier. Op leren hoe je kunt samenwerken met je lichaam in plaats van iedere keer het gevecht aangaan met jezelf. Op leren hoe je jezelf kunt voeden, op alle gebieden van je leven, in plaats van steeds minder te mogen van jezelf. Op leren luisteren naar de signalen van je lichaam, in plaats van ze te negeren. Op zachter worden naar jezelf, in plaats van jezelf te veroordelen. Op je lichaam ondersteunen in plaats van haar uit te putten. Op genieten in plaats van jezelf van alles te ontzeggen. Op je lichaam weer zien als de bondgenoot die ze is, in plaats van als de vijand die je moet bestrijden en onder controle moet zien te houden.

En weet je wat het mooie is? Als je die weg kiest, dan volgt je lichaam vanzelf. Want een vrouw die zich veilig, verbonden en vertrouwd voelt met zichzelf, heeft geen kilo’s nodig om zich te beschermen.

Je hoeft niet langer te focussen op kilo’s. Je hoeft niet langer geobsedeerd te zijn door de weegschaal. Je hoeft niet langer jezelf te straffen en te forceren in een systeem dat nooit voor jou bedoeld was. De vrouwelijke manier van eten gaat over jezelf voeden. Het gaat over aankomen in jezelf. Het gaat over leven vanuit verbinding met jezelf.

Dit is waarom ik in de membership niet focus op kilo’s, maar op het proces van thuiskomen bij jezelf. Omdat ik weet – en ik heb dit keer op keer bij honderden vrouwen gezien – dat wanneer jij in jezelf landt, wanneer jij je veilig en gedragen voelt in je eigen lichaam, wanneer jij jezelf leert geven wat je écht nodig hebt… dat de kilo’s dan als vanzelf verdwijnen.

Omdat een vrouw die zich veilig voelt in haar lichaam geen extra bescherming nodig heeft. En dat is wat ik je vandaag op valentijnsdag, maar ook daarna wil meegeven. Mijn grote wens voor jou is dat je stopt met focussen op afvallen en de focus verlegt naar aankomen in jezelf. Naar het herstellen van de verbinding met jezelf. Door jezelf steeds meer te geven wat je écht nodig hebt. En dat is niet een strenger dieet, of nóg meer controle of de volgende poging om jezelf ‘te fiksen’.

Wat je nodig hebt is veiligheid, vertrouwen en verbinding. Dat is de sleutel. Jij bent de sleutel. Dat is de vrouwelijke weg.