Als je er zo ontzettend van baalt dat je steeds maar weer opnieuw moet beginnen na een avond vreten. Als je iedere keer opnieuw denkt: 'Ach, ik heb nu toch al chocolade gehad, dan maakt het ook niet meer uit dat ik nog een stuk neem...'

Als je ervan baalt dat je al faalt vlak nadat je bent opgestaan. Omdat je gelijk al allerlei dingen loopt te doen die je helemaal niet wilde doen. Als je baalt van jezelf omdat je gewoon geen actie onderneem. Dat je maar blijft vreten terwijl je weet dat je daar buikpijn van krijgt...

Als je denkt: 'Ik heb er geen zin meer in om steeds opnieuw te moeten beginnen'... Weet dan dat dit is wat je brein keer op keer zegt. Maar je brein heeft ongelijk. Je komt wel degelijk een stap verder, iedere keer dat je het probeert. Iedere keer dat je een nieuwe poging waagt doe je ervaringen op.

En iedereen die lid is van de Eetgeluk Universiteit, maar ook als je me al wat langer volgt en al wat meer podcasts hebt geluisterd, die weet dat ik altijd zeg: falen bestaat niet. Of je wint, of je leert. 

In deze podcast ga ik het er uitbreid met je over hebben en leg ik je uit waarom het zo belangrijk is om te falen. En vooral: waarom je nooit opnieuw hoeft te beginnen.

Veel luisterplezier!

Deze podcast is ook te beluisteren/bekijken via:
Apple Podcast of 
Spotify Podcast en 
YouTube Podcast. 

ALS JE IEDERE MAANDAG OPNIEUW BEGINT

 Dag mooie vrouw! Hoe is het met je? Terwijl ik deze podcast zit op te nemen regent het hier pijpenstelen. En ik vind het heerlijk. Lekker knus om binnen te zijn terwijl het buiten zeikt van de regen. Het moet natuurlijk niet te lang duren, maar zo af en toe zo’n dagje is helemaal niet erg. Dus ik geniet er maar even van.

Seizoenwissel in de moestuin

Buiten wordt het inmiddels steeds kaler. De moestuin is bijna helemaal in winterstand. Ik heb nog een paar groenten die nog in de grond zitten, maar dat is helemaal OK. Die worden juist lekkerder van een beetje vorst. Zoals aardperen en pastinaken en spruitjes. De laatste appelboom ga ik komende week leeg plukken. En dan gaan we eens kijken hoe lang we de appels kunnen bewaren in de kelder. Daarna wordt het tijd om binnen weer verder te gaan met klussen. Ik ben ook weer volop aan het breien, op ronde naalden en ik moet zeggen, nu ik het een beetje door begin te krijgen is het heel fijn. Ik kreeg gisteren nog een app van een Zweedse vriendin die ook al enorm veel zin had in knitting season. Iedereen die hier op het land woont heeft behoefte aan rust. Het was een prachtig seizoen en nu mogen we afronden, uitrusten en plannen maken voor het komende jaar.

Stoppen met diëten: aankomen in jezelf

En daar wil ik het ook met je over hebben in deze podcast. Niet zozeer over mijn plannen voor het komende jaar. Maar veel meer over het leerproces dat je doorloopt wanneer je besluit om te stoppen met diëten. Wanneer je eindelijk zegt: het is genoeg. Wanneer je er eindelijk voor kiest om jezelf niet langer meer af te vallen. Wanneer je eindelijk besluit om weer een relaxte relatie te creëren met eten en met jezelf. Wanneer je er eindelijk stopt met jezelf af willen vallen en in plaats daarvan besluit om aan te gaan komen in jezelf.

Het proces van zelfacceptatie

En dit aankomen in jezelf. Het herstellen van de verbinding met jezelf is niet iets dat je in één dag doet. Dat is een proces. Het is de weg naar binnen. Het is een weg van vallen en opstaan. Vooral van heel veel vallen. En dat is helemaal OK. Het enige dat je hoeft te doen is één keer vaker op te staan dan te vallen. Das alles.

Het brein en negativiteit

Maar ons brein heeft daar geen zin in. Ons brein wil niet dat we vallen. Omdat ons brein dat associeert met falen. En met alles dat ons brein daar weer aan gekoppeld heeft. En dat komt weer omdat we willen veranderen vanuit een negatief zelfbeeld. We willen niet meer de persoon zijn die we nu zijn, we willen niet meer de dingen doen die we nu doen. Omdat we denken dat de dingen die we doen ervoor zorgen dat we zijn wie we nu zijn. Dat we te dik worden omdat we teveel eten of te weinig bewegen. En omdat het niet lukt om die dingen niet te doen vind je jezelf een totale mislukking. Je brein vertelt je dat je iedere keer weer opnieuw moet beginnen. En dat je nooit een stap verder komt.

Waarom mislukkingen je verder helpen

Maar je brein heeft ongelijk. Je komt wel degelijk een stap verder, iedere keer dat je het probeert. Iedere keer dat je een nieuwe poging waagt doe je ervaringen op. Je leert wat niet werkt, je leert wat wel werkt, je leert wat je prettig vindt, je leert wat niet fijn is. Dat is de weg. De weg is niet van ik ga dat doen en vervolgens ga je het gewoon doen en lukt het gelijk. Dat is de mannelijke manier. De mannelijke manier is met de kop ervoor en gaan en het gelijk perfect willen doen. Wanneer je de dingen op de mannelijke manier doet, dan kom je vanuit vechten met jezelf en dingen doen vanuit wilskracht. Maar de vrouwelijke manier is de weg van het proces. Het is de weg van verbinding. Van handelen vanuit compassie en liefde in de eerste plaats voor jezelf. Het is de weg van jezelf voeden en jezelf voelen. En iedereen die lid is van de Eetgeluk Universiteit, maar ook als je me al wat langer volgt en al wat meer podcasts hebt geluisterd, die weet dat ik altijd zeg: of je wint, of je leert.

Het gaat om de reis, niet de bestemming

Het is juist het proces, de weg naar je doel waar de beloningen liggen. Iedereen denkt altijd dat het gaat om het bereiken van je doel, maar dat is niet waar de fun is te vinden. De fun is altijd te vinden in de weg naar je doel. In het ontdekken en proberen en leren van alles dat werkt en alles dat niet werkt. Dus wanneer iets niet gelijk lukt is dat helemaal geen probleem. Je hebt gewoon nog niet de juiste manier gevonden om het te doen. Of je bent gestart vanuit een verkeerde motivatie. Vanuit een negatieve emotie. Of je hebt het gewoon nog niet lang genoeg geoefend.

Over afslankmiddelen zoals Ozempic

Ik zat deze week naar een talkshow te kijken en toen ging het ineens over Ozempic, het afslankmedicijn waar iedereen zo enthousiast over is. En de vraag werd gesteld aan een van de deelnemers of hij dat zou gaan gebruiken. Waarop hij antwoordde: ja, ik denk het wel. Ik heb namelijk alles al geprobeerd. En daar zit nu exact de kneep: als je dingen probeert zul je nooit het resultaat halen dat je wilt. Om resultaten te behalen zul je dingen moeten doen. Je zult net zo lang moeten oefenen totdat je het doorhebt.

Gevolgen van afslankmiddelen: trek je conclusies

En overigens: als je Ozempic overweegt: doe het niet. Wist je dat mensen in Amerika die het medicijn gebruiken eerst twee weken moeten stoppen voordat ze geopereerd kunnen worden? En dat is omdat het medicijn ervoor zorgt dat voeding minder goed wordt verteerd. Dus om te voorkomen dat ze stikken in hun eigen braaksel moeten patiënten twee weken voor de operatie stoppen met het medicijn. Dat betekent dat het iets doet met je spijsvertering of beter gezegd: dat het niets doet... Als eten zolang in je lijf blijft is het de vraag hoe goed voedingsstoffen nog worden opgenomen. Dus trek hier je eigen conclusies zou ik zeggen… Overigens begrijp ik dat kiezen voor een afslankmiddel heel verleidelijk is, zeker als je het vertrouwen in jezelf bent verloren en als je naar eigen zeggen alles hebt geprobeerd. Maar je verandert er helemaal niets mee. Uiteindelijk zal het leven je weer inhalen. Mijn advies is altijd om te kiezen voor het proces. Om te kiezen voor de weg naar binnen. Om te kiezen voor aankomen in jezelf. Voor het herstellen van de verbinding met jezelf.

Blijvende resultaten door verbinding met jezelf

Om te leren hoe je kunt eten, denken en voelen als een vrouw. Om te leren hoe je kunt eten in lijn met je diepste vrouwelijke instincten, om te leren hoe jouw vrouwelijke brein functioneert en om te leren hoe je kunt omgaan met je emoties. Dat is de enige weg naar blijvende resultaten en eetrust. Al het andere zal je ongetwijfeld resultaten opleveren, maar zodra het leven tussendoor komt zul je weer terugvallen in je oude gewoonten.

Het verschil tussen iets proberen en doen

En dat is exact waar het over gaat als je iets werkelijk gaat doen. Zolang je dingen blijft proberen laat je de achterdeur open. Maar wanneer je ervoor kiest om iets daadwerkelijk te gaan doen. Om iedere dag opnieuw te focussen op het proces, dan creëer je iedere dag opnieuw een mogelijkheid om te oefenen in geloven in jezelf. Om vriendelijk te zijn naar jezelf. Om compassie te hebben met jezelf. Om te oefenen in doorzetten, in vallen en in weer opstaan. Wist je dat het heel belangrijk is dat kinderen veel vallen? Omdat juist door het opstaan hun spieren sterker worden. Dus juist door te vallen bouw je een heel sterk gestel op. Dus door veel te falen bouw je een enorm sterke mentale spierkracht op. Wanneer iets niet lukt en je blijft het keer op keer op een andere manier proberen net zo lang tot het lukt dan voel je je onoverwinnelijk.

Groeien door vallen en opstaan

Bovendien zorgt dat er ook voor dat je je zekerder voelt omdat je weet dat wat er ook gebeurt, dat je het kunt. En omdat je weet hoe je het hebt gedaan zul je het de volgende keer sneller realiseren. Daarom is het zo ontzettend belangrijk om je volledige aandacht te focussen op het proces dat nodig is om ergens te komen. Op de weg die je moet rijden. Want wanneer je weet hoe je ergens moet komen, dan kun je altijd de weg weer terugvinden als je een keertje verdwaald bent. En dat geeft enorm veel rust. Dat zorgt ervoor dat je niet meer bang bent om terug te vallen in oud gedrag. Omdat je weet hoe je eruit kunt komen.

Zelfvertrouwen en doelen bereiken

Wanneer je dat gaat doen, ga je jezelf steeds sterker en krachtiger voelen. Je komt steeds meer aan in jezelf waardoor het steeds makkelijker wordt om jouw waarheid te leven. Om jouw potentieel te ontdekken. Daarom is het zo belangrijk om te falen. Om af en toe plat op je bek te gaan, om af en toe met je kop tegen de muur te knallen. Met je neus op de feiten te worden gedrukt. Dat is nodig om sterker te worden. Op het moment zelf is het niet leuk. Is het enorm frustrerend. Ben je boos en verdrietig en vraag je jezelf af waarom doe ik dit steeds opnieuw? Denk je dat het nooit gaat lukken. Denk je waarom lukt het niet? Wat moet ik in hemelsnaam doen om het wel te laten lukken?

Maar ik vertel je dit: wanneer je door blijft gaan, wanneer je blijft zoeken naar jouw weg, gaat het uiteindelijk lukken. En als het dan lukt, dan ben je een andere persoon dan toen je ermee begon.

Dan ben je de persoon die het kan, de persoon die heeft ontdekt hoe het werkt. En vanuit dat gevoel, vanuit die energie ga je weer iets nieuws proberen. Net zolang tot ook dat werkt. En iedere keer wanneer je met je kop tegen de muur knalt, iedere keer dat je denkt: waarom lukt het niet? Waarom doe ik dit toch steeds opnieuw? Zegt je brein je dat je steeds weer opnieuw moet beginnen en dat je dus geen meter verder komt. Dat het hopeloos is en dat je beter kunt stoppen. Maar jij weet inmiddels dat je een oplossing gaat vinden. Dat het misschien even kan duren, maar dat dit de weg is naar blijvende resultaten.

Dus je valt en je staat op en je valt en je staat op en steeds loop je een stukje verder naar je doel. Tot je weer valt en weer opstaat. Je neemt mee wat je hebt geleerd, je neemt mee wat niet heeft gewerkt en je probeert het op een andere manier. Je loopt een paar stappen en je valt. En je staat weer op, je kijkt naar wat er is gebeurd, en je gaat weer verder. Dat is de weg. En je brein zegt je iedere keer dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen, maar je brein heeft ongelijk. Want iedere keer dat je valt, iedere keer dat iets mislukt ben je een paar stappen verder dan de vorige keer. En heb je weer dingen geleerd. Heb je weer ervaringen opgedaan. En al die lessen en ervaringen neem je mee in de volgende poging.

Dat is hoe je mentaal steeds sterker wordt. Door te leren van alles dat niet lukte. Door open te blijven staan voor andere manieren. Door advies van anderen te onderzoeken. En door te luisteren naar je innerlijke weten, naar je intuïtie, naar je emoties. Want diep van binnen weet je meer dan je nu kunt bedenken.

Iedere keer dat je faalt ben je dichter bij succes. Waar het vooral over gaat is dat je gaat zien dat wanneer je geen goede relatie hebt met je doel. Bijvoorbeeld omdat je vanuit een verkeerde energie start of omdat je iets wilt om de verkeerde redenen, dat je dan niet komt vanuit verbinding met jezelf. En op dat moment wordt het heel ingewikkeld om je doel te bereiken. Wanneer je niet in verbinding bent met jezelf kan het namelijk maar zo zijn dat je probeert om dingen te doen die ervoor zorgen dat je verder van jezelf verwijderd raakt. Of dat je misschien dingen wilt doen waarvoor het nu gewoon nog te vroeg is. En wanneer dat het geval is, wordt het stroperig, loopt het niet, lukt het niet. Kost het heel veel moeite. Lijkt het alsof je wordt tegengewerkt. Wanneer je dat merkt, ga dan eens onderzoeken waarom je iets wilt? Vanuit welke energie kom je? Kom je vanuit liefde voor jezelf of kom je vanuit jezelf willen veranderen? Kom je vanuit angst of schaarste? Kom je vanuit jezelf en jouw lichaam willen ondersteunen of kom je vanuit jezelf en jouw lichaam willen verbeteren? Omdat je nu niet tevreden bent met jezelf?

De reden waarom je niet aan dingen begint is vaak omdat je bang bent om te falen. Niet vanwege het falen zelf, maar vanwege de betekenis die je brein eraan geeft. Namelijk dat wanneer je faalt, wanneer iets de eerste keer niet lukt, dat jij dan een mislukking bent. Maar dat is onzin. Je bent nooit mislukt. Iedereen die hier op de aardbol rondloopt is gelukt. Anders zou je hier niet zijn. Je bent al perfect. Je hoeft niet aan jezelf te werken. Je hoeft jezelf niet te verbeteren.

Wat er werkelijk aan de hand is wanneer je niet aan dingen begint of wanneer je tegen jezelf zegt: ik moet steeds opnieuw beginnen, is dat je nog niet voldoende mentale spierkracht hebt opgebouwd rondom datgene dat je graag wilt bereiken. En dat komt omdat je nog niet genoeg hebt gefaald en geleerd op dat punt. En dat komt weer omdat je bang bent voor wat je over jezelf denkt en hoe je je voelt als het weer niet lukt. Zoveel vrouwen zijn als de dood om lid te worden van de Eetgeluk Universiteit. En weet je waarom? Omdat ze bang zijn dat het niet lukt. Waardoor ze uit voorhand maar de beslissing nemen om het niet te gaan doen. En weet je wat er daardoor gebeurt: daardoor lukt het niet. Dus hun grootste angst wordt gelijk al waar.

Maar het punt is dit: ze zijn niet bang dat het niet lukt, ze zijn bang voor hoe ze zich voelen en hoe ze zichzelf behandelen wanneer het niet lukt. Voor de innerlijke dialoog die ze hebben met zichzelf en die waarschijnlijk iets zal zijn in de trant van: zie je wel, ik wist het wel, dit werkt ook niet. Of ja, ik heb nou eenmaal geen zelfdiscipline. Of nou, weer een boel geld weggegooid.

En de angst voor die innerlijke dialoog die zorgt ervoor dat ze geen stap verder komen. Je bent nooit bang dat iets niet lukt of dat je iets niet kunt. Waar je werkelijk bang voor bent is een gevoel en een gevoel wordt altijd veroorzaakt door de gedachten die je denkt. Dus waar je eigenlijk bang voor bent is het oordeel dat je hebt over jezelf wanneer iets niet gelijk lukt. Je bent dus niet bang dat je het niet kunt. Je bent bang voor wat je denkt over jezelf wanneer het niet gelijk lukt. Je bent bang voor een gedachte en voor een gevoel. Voor de betekenis die je geeft aan jezelf wanneer je niet direct het resultaat behaalt dat je graag wilt behalen.

Dat komt omdat je gefocust bent op de betekenis die je geeft aan het behalen van het resultaat. Op de persoon die je denkt dat je bent als je dat resultaat behaalt. Op de gedachte dat je pas goed bent als je dat resultaat behaalt. En dat je niet goed bent als je dat resultaat niet gelijk behaalt. Een heel mooi voorbeeld is het behalen van je rijbewijs. Ik heb zelf mijn rijbewijs de tweede keer behaald. De eerste keer had ik perfect gereden. Stak file geparkeerd, netjes een bochtje achteruit. Maar toch heb ik het de eerste keer niet gehaald. De examinator vond me nog niet zelfverzekerd genoeg. Terwijl ik echt perfect had gereden. Zelfs mijn rijinstructeur snapte er niets van. Ik heb tranen met tuiten gehuild, ik snapte er niets van. Ik was boos, verontwaardigd en mijn brein zei: nu moet je helemaal opnieuw beginnen. Maar dat is natuurlijk helemaal niet waar. Ik had toentertijd ongeveer 36 lessen gehad. En alles dat ik in die lessen had geleerd was ik echt niet kwijt doordat ik gezakt was voor mijn rijbewijs.

Dus uiteindelijk heb ik mezelf bij elkaar geraapt. Diep van binnen wist ik dat de examinator gelijk had. Ik was er nog niet klaar voor. Had ik op dat moment mijn rijbewijs gehaald, dan was ik een angstige rijder geworden. Dus ik heb nog een paar extra lessen genomen en vooral geoefend op meer zelfvertrouwen achter het stuur. En toen ik de tweede keer moest afrijden deed ik alles verkeerd wat je maar verkeerd kon doen. Ik deed de mistlamp aan omdat het die ochtend mistig was toen we wegreden, ik sorteerde voor het stoplicht voor in het midden van twee vakken, bochtje achteruit was op de stoep, fileparkeren ging helemaal de mist in en ik ging 50 rijden op een 80 kilometerweg omdat ik per abuis een bordje van een parallelle rijbaan had gezien. Maar wat ik ook heb gedaan is dat ik een ongeluk heb voorkomen dat de examinator niet had gezien. Doordat ik in een etalageruit heel hard iemand van rechts zag komen terwijl wij op een voorrangsweg reden. En ik stopte. En op het moment dat ik stopte schoot die auto uit de zijweg en schrok mijn examinator zich wild. Ik had al mijn ervaring van alle lessen plus nog een beetje extra meegenomen naar dit rijexamen en ik ben geslaagd. Niet omdat ik zo briljant had gereden, maar omdat ik had laten zien dat ik verkeersinzicht had. En omdat ik had geleerd van de keer dat ik was gezakt en voldoende zelfvertrouwen had opgebouwd.

Laat je dus nooit meer wijsmaken door je brein dat je steeds opnieuw moet beginnen.  Geloof niet langer meer alle gedachten, patronen en reacties die in je leven die zorgen voor sluimerende angsten, een gevoel van tekort, een constant gevoel van urgentie en paniek. Geef niet langer meer de schuld aan het feit dat iets nog niet lukt. Maar word in plaats daarvan nieuwsgierig naar de dingen die je nog niet hebt geprobeerd. Neem het als een nieuw uitgangspunt in plaats van als een eindpunt. Door te gaan kijken naar waarom het nu nog niet werkt. Kijk naar wat je kunt leren van deze poging en besluit op basis daarvan wat wel werkte en wat nog niet en pas op basis daarvan je volgende poging aan.

Onthoud dat jouw relatie met jezelf altijd wordt bepaald door de gedachten die je denkt over jezelf. Niet door de resultaten die je behaalt.