140 - Jezelf (terug) vinden

Als je alles om je heen weg zou denken, wie ben je dan? Wie ben je zonder partner, zonder kinderen en zonder al die andere dingen waar je de afgelopen twintig jaar zo hartstochtelijk voor hebt geleefd? Zoveel vrouwen worstelen met deze vraag. Zoveel vrouwen worstelen met de vraag: ‘Wie ben ik?’ of met de vraag ‘Waarom ben ik eigenlijk hier?’.

Vaak gebeurt dat zo rond je veertigste- vijfenveertigste levensjaar. En wat er gebeurt wanneer je deze vraag stelt is dat je brein op zoek gaat. Naar een antwoord dat je nooit gaat vinden. En dat komt omdat je de verkeerde vraag stelt. De vraag moet niet zijn wie ben ik of waarom ben ik hier. Die vraag gaat je nooit het antwoord geven dat je zoekt. Wanneer je weer de verbinding met jezelf wilt herstellen kun je jezelf beter een andere vraag stellen. In deze podcast leg ik je uit hoe het werkt en wat je kunt doen om jezelf terug te vinden.

Veel luisterplezier!

Hoe kan je jezelf weer terugvinden?

Dag mooie vrouw! Daar ben ik weer! Vandaag wil ik het met je hebben over jezelf terugvinden. Of jezelf vinden voor het eerst in je leven. Ik wil het hebben over ongegeneerd jezelf zijn. Maar wat is dat nou eigenlijk, jezelf zijn? Wie ben je eigenlijk? Dat is echt een heel interessante vraag.

Want als ik je nu vraag wie je bent, dan ga je waarschijnlijk vertellen wat je doet. Dat is namelijk wat de meeste mensen doen. Die ontlenen hun persoonlijkheid, wie ze zijn, aan wat ze doen. En vervolgens gaan ze vertellen nou, ik ben een onderwijzeres, ik sta voor de klas. Of… ik ben moeder van drie kinderen… Of… ik ben schrijver en ik heb een internetbedrijf. Vaak komt daar dan nog de naam en de leeftijd voor. Dus als je mij zou vragen wie ik ben, dan is het antwoord: ik ben Carola, ik ben 52 jaar en ik help vrouwen om te stoppen met diëten en zichzelf te gaan voeden op de vrouwelijke manier. Ik doe dat door middel van de Eetgeluk Universiteit, een speciaal online membership voor vrouwen veertig plus, dat overigens totaal is vernieuwd de afgelopen maand. Ik schrijf boeken en … volgend jaar komt mijn nieuwe boek uit, nummer tien alweer! Maar daarover later meer.

Wie ben ik, is niet de goede vraag

Maar dit alles is niet wie ik ben, dat is wat ik doe. Check maar eens bij jezelf, waarschijnlijk vergaat het jou precies hetzelfde. Een ander antwoord op de vraag: wie ben ik? Zou kunnen zijn: ik ben getrouwd met, of ik ben de partner van of ik ben de moeder van of de dochter van of de vriendin van… Kijk maar eens waar jouw brein naartoe gaat. Het is zo grappig om te zien dat ons brein altijd onze identiteit, de persoon die we denken te zijn, probeert te koppelen aan iets in de buitenwereld. Ik had het er natuurlijk al over in de podcast van vorige week, dat we de buitenwereld nodig hebben om onszelf te kunnen zien. Om onszelf te kunnen identificeren. En dit is daarvan een prachtig voorbeeld.

Een andere levensfase ingaan als vrouw

Zeker zo vanaf ons veertigste verandert de kijk die we hebben op onszelf. We gaan als vrouw echt een andere levensfase in. En zeker wanneer je kinderen hebt, dan word je steeds meer pijnlijk geconfronteerd met het feit dat je eigenlijk hebt geleefd voor je kinderen en je partner. Dat zo ongeveer je hele leven in het teken heeft gestaan van zorgen voor. En dat is helemaal prima, maar wat er daardoor waarschijnlijk ook is gebeurd, is dat je bent vergeten dat er ook nog een jij is en dat die jij ook zorg en aandacht nodig heeft. Maar ja, maatschappelijke programmering hè. We hebben natuurlijk met de paplepel ingegoten gekregen dat je jezelf als vrouw achteraan in de rij hoort te zetten. Dat man en kinderen op de eerste plaats staan en dat er daarna nog een heleboel andere mensen komen die iets van je nodig hebben en pas daarna ben jij dan aan de beurt.

Met als gevolg dat je ergens tussen je veertigste en je vijftigste wakker schrikt en je afvraagt waar je zelf eigenlijk gebleven bent. Ergens in dit hele zorg geweld ben je namelijk jezelf kwijt geraakt. En niet een beetje ook. Je hebt steeds meer dingen opgegeven die jou voeden en waar jij blij van wordt. Omdat er financieel geen ruimte voor was of omdat er gewoon geen tijd overbleef vanwege het heen en weer rijden naar zwemlessen en de voetbal en alle andere clubjes van de kinderen. En nogmaals, als dat een heel bewuste keuze is om dat zo te doen dan is dat helemaal prima. En dan heb je er waarschijnlijk ook totaal geen stress van. Maar voor de meeste vrouwen is het geen bewuste keuze. Het is meer een soort van heilig moeten. Vrouwen nemen nog steeds het gros van de zorgtaken voor hun rekening. Totdat de kinderen in de pubertijd raken en je ineens niet meer nodig hebben. Sterker nog: ze kotsen je nog net niet uit. Je moet vooral ver uit de buurt blijven, maar je mag nog wel zorgen voor het eten en als het effe kan ook graag nog de was blijven doen en een beetje financieel sponseren.

De grote vraag; wie ben ik nou eigenlijk?

Waardoor je steeds vaker bij jezelf denkt: wie ben ik nou eigenlijk? En misschien zelfs af en toe wel in paniek raakt als je die grote leegte voor je ziet die op je af komt. Want: waarmee ga je nu je tijd vullen? Want als je een groot deel van je leven hebt besteed aan zorgen voor en nooit hebt nagedacht over wat jij nu eigenlijk wilt, dan komt er ineens een enorm gapend gat op je af.

Want, wie ben je zonder man, zonder kinderen en zonder al die andere dingen waar je de afgelopen twintig jaar zo hartstochtelijk voor hebt geleefd? Zoveel vrouwen worstelen met deze vraag. Zoveel vrouwen worstelen met de vraag: ‘Wie ben ik?’ of met de vraag ‘Waarom ben ik eigenlijk hier?’. Vaak gebeurt dat zo rond je veertigste- vijfenveertigste levensjaar. En wat er gebeurt wanneer je deze vraag stelt, dan gaat je brein op zoek. Iedere vraag die je stelt aan jezelf is een commando voor je brein om een antwoord te vinden. Je brein ziet vragen namelijk als een probleem en als er één ding is dat je brein graag doet, dan is dat het oplossen van problemen. Daar is het voor gemaakt.

Op zoek gaan naar jezelf

Dus wanneer je aan jezelf de vraag stelt: ‘Wie ben ik?’ of ‘Waarom ben ik hier?’ dan gaat je brein als een dolle op zoek naar een antwoord. En om dat antwoord te vinden, zoekt het op de harde schijf in je hoofd. Het zoekt in de enorme kaartenbak in je hoofd waarin alles wat je ooit hebt meegemaakt in je leven is opgeslagen. Met als gevolg dat je nooit een antwoord gaat vinden. Want de persoon die je nu bent, is een heel andere persoon dan de persoon die je ooit bent geweest. En wie je bent is ook totaal anders dan wat je allemaal hebt gedaan.

Je gaat er dus op deze manier niet uitkomen. Vervolgens ga je proberen om te bedenken wie je dan eigenlijk bent. Je gaat allerlei zelfhulpboeken lezen, je gaat slaan op kussentjes, je gaat in contact met je ‘innerlijke kind’ en je mediteert totdat je erbij neervalt. Maar dat alles brengt je niet terug naar jezelf. Je bent lekker bezig, dat wel. En je hebt er een heel goed gevoel bij omdat je brein denkt dat je op deze manier de oplossing gaat vinden. Waarschijnlijk hou je er ook een paar nieuwe vriendinnen aan over. Maar… je creëert er alleen maar meer vragen bij. En om het antwoord op deze vragen te vinden, ga je een stap verder. Je gaat in therapie. En daar komen ze met de oplossing: je moet je verleden gaan verwerken en je moet alles en iedereen vergeven die jou ooit iets heeft aangedaan. Je moet uit je hoofd en in je lijf. Echt geloof me, ik heb het allemaal gedaan. Jarenlang was ik er ontzettend druk mee. Maar ik ben ermee gestopt. Ik heb het antwoord op de vraag niet gevonden. En weet je waarom?

Je hoeft niet te zoeken, je bent er al

Omdat je oneindig bent. Ik ben oneindig en jij ook. Wat we zijn is pure mogelijkheid. Wij zijn oneindige mogelijkheid. Oneindige creatiekracht. Met andere woorden: we zijn wie we kiezen dat we willen zijn. Iedere dag opnieuw. Iedere dag, ieder moment opnieuw kun je kiezen wie je wilt zijn. Hoe je jezelf wilt verhouden ten opzichte van de wereld waarin je leeft. Hoe je jezelf wilt verhouden ten opzichte van het leven dat je leeft, van de dingen die je meemaakt, van de mensen in je leven. Iedere dag, ieder moment opnieuw kun je kiezen wie je wilt zijn. Er is niet zoiets als: ‘Dit ben ik’. Dat bestaat niet. We definiëren onszelf ieder moment opnieuw op basis van hoe we ons willen voelen in de situatie waarin we ons bevinden.

Focus op het hier en nu

De persoon die je nu bent is een totaal andere persoon dan de persoon die je gisteren was of die je morgen zult zijn. Het is zelfs een totaal andere persoon dan de vrouw die je over vijf minuten bent. Je hoeft dus niet op zoek naar jezelf als de kinderen uitvliegen. Of als je partner er vandoor gaat met een ander. Je bent jezelf niet kwijtgeraakt. Het enige dat je hoeft te doen is de focus weer terugbrengen naar jezelf. Het enige dat je hoeft te doen is verbinding met jezelf weer te gaan herstellen.

En dat doe je door jezelf te gaan voeden op de VROUWELIJKE manier. Door te gaan focussen op hoe de dingen voelen voor jou. Waar word je blij van? Waar krijg je energie van? Wat vind je absoluut niet leuk? Welke mensen geven je energie (en welke mensen kosten je energie)? Dat is waar je begint. Dat is hoe je de verbinding met jezelf kunt gaan herstellen.

Wie wil je zijn?

Ik wil je dus voorstellen om te stoppen met het stellen van de vraag: ‘Wie ben ik?’ Of: ‘Waarom ben ik hier?’. Maar om jezelf in plaats daarvan vanaf nu regelmatig de vraag te stellen: ‘Wie wil ik zijn?’

• Wie wil ik zijn als persoon?
• Wie wil ik zijn als partner?
• Wie wil ik zijn als vriendin?
• Wie wil ik zijn als moeder?
• Wie wil ik zijn als dochter?
• Wie wil ik zijn als collega?
• Wie wil ik zijn als ondernemer?
• Wie wil ik zijn als baas?
• Wie wil ik zijn als mens?

En de belangrijkste…

• Wie wil ik zijn naar mezelf?

Hoe wil ik omgaan met mezelf? Hoe wil ik me iedere dag voelen? Hoe wil ik oud worden? Wie wil ik zijn als ik oud ben? Hoe wil ik zijn als ik oud ben? Wat is het verhaal dat ik wil vertellen aan mezelf en aan de buitenwereld als ik 98 jaar ben en in mijn schommelstoel terugkijk op mijn leven? Wat is het verhaal dat ik over een jaar wil vertellen aan mezelf?

Goede vragen om jezelf te stellen

Wat zijn de dingen die ik graag zou willen doen? Wat voor leven zou ik graag creëren voor mezelf? Wat zijn mijn talenten en hoe kan ik die inzetten voor mezelf en voor de wereld om me heen? Waar word ik blij van? Welke vaardigheden zou ik graag leren?

In de Eetgeluk Universiteit doorlopen alle nieuwe leden dit proces van zelfcreatie. Waarbij je gaat stoppen met werken aan jezelf. Waarbij je gaat stoppen met zoeken in de buitenwereld naar jezelf. Maar waarbij ik je uitnodig om naar binnen te gaan. Om jezelf toe te staan om groots te dromen over jezelf en jouw leven. Om los te laten wat niet kan en niet mag en niet hoort. Alles kan en alles mag, jij bepaalt. Want dat is ook zo. Alle beperkingen die je hebt over waarom dingen niet lukken zijn te vinden in je brein. Je brein is de enige beperking die je hebt. Het is de enige hindernis die je hoeft te nemen. En door te leren hoe jouw vrouwelijke brein werkt en te gaan begrijpen hoe je het kunt managen kun je op weg. Kun je van de tweede helft van je leven Jouw Beste Helft gaan maken.

In kleine stapjes naar een nieuwe versie van jezelf

De energie die daaruit vrijkomt, dat wordt de brandstof die je gaat gebruiken om in hele kleine stapjes op weg te gaan naar de 2.0 of 3.0 versie van jezelf. Je gaat leren hoe je kunt eten als een vrouw en hoe je jouw lichaam weer fysiek in balans kunt brengen, vervolgens ga je leren hoe je kunt denken als een vrouw en hoe je jouw brein kunt managen en bevrijden uit eeuwenlange programmeringen en waarheden die we zijn geloven rondom vrouwen die ons nu gevangen houden. En tot slot ga je leren hoe je kunt voelen als een vrouw. Hoe je je emoties kunt gaan gebruiken als je innerlijke kompas. Zodat je er niet meer bang voor bent en ze niet meer weg hoeft te eten of hoeft te onderdrukken.

En met al deze nieuwe vaardigheden ga je vervolgens in hele kleine stapjes op weg naar die nieuwe versie van jezelf. Vanuit liefde en vanuit een focus op het proces ga je steeds meer de verbinding met jezelf herstellen. Dat is creëren op de vrouwelijke manier.

Thuiskomen in jezelf, zo werkt het

Want het punt is dit: vanuit jouw huidige identiteit, vanuit de persoon die je nu bent, of denkt dat je bent kun je alleen maar je doel bereiken door het gevecht met jezelf aan te gaan. Door de dingen te doen vanuit wilskracht. Of door boos te worden op jezelf. En dat komt omdat je nog niet beschikt over de vaardigheden die nodig zijn om de dingen op de vrouwelijke manier te doen.

Maar wanneer je begrijpt hoe het werkt op de vrouwelijke manier, dan kun jezelf opnieuw gaan creëren. Dan wordt het een feest om iedere dag opnieuw al die dingen te gaan leren die horen bij jouw nieuwe ‘ik’, bij de 2.0 versie van jezelf. Ineens heb je geen wilskracht meer nodig. En dat alles geeft je zo’n diepe bevrediging dat ook je innerlijke honger gaat verdwijnen en plaats maakt voor een diep gevoel van vervulling. Van thuiskomen in jezelf.

De vraag is dus niet: ‘Wie ben ik nu?’ die vraag is echt totaal niet interessant. De vraag is: ‘Wie wil ik zijn?’. Wie wil ik vandaag zijn, wie wil ik morgen zijn, wie wil ik zijn over een jaar, over vijf jaar of over tien jaar. Dat is de vraag die je jezelf dient te stellen. En vervolgens is de volgende vraag: ‘Hoe wil ik me voelen?’. Hoe wil ik me vandaag voelen, hoe wil ik me morgen voelen, hoe wil ik me voelen over een jaar of over vijf jaar of over tien jaar. En wat is daarvoor vandaag nodig? Welke gedachte kan ik vandaag denken die me helpt om me beter te voelen, maar ook: welke gedachte kan ik vandaag denken die me helpt om me morgen beter te voelen, of over een jaar of over vijf jaar of over tien jaar.

De kracht van het NU

Want het punt is dit: jouw huidige zelf, de persoon die je nu bent, de gedachten die je nu denkt, de gevoelens die je nu hebt, de acties die je nu doet, de resultaten die je nu behaalt, jouw huidige zelf, zij bepaalt jouw toekomstige zelf. Door de dingen die je nu denkt, voelt en doet, geef je jouw zelf van morgen vorm. Het gaat dus niet alleen om het nu. In het nu kun je handelen, maar het nu bepaalt wel degelijk jouw toekomst. En het nu bepaalt ook je verleden. Jouw zelf van nu bepaalt hoe jouw zelf van morgen zich voelt als ze terugkijkt naar haar verleden. Dat is de kracht van het NU.

Daarom heeft het ook geen zin om jezelf af te vragen wie je eigenlijk bent. Dat is helemaal niet relevant. Want de persoon die je nu bent is een optelsom van alle personen die je in het verleden bent geweest plus alle personen die je in de toekomst kunt zijn. En de personen die je in het verleden bent geweest kun je op verschillende manieren interpreteren. Net zoals de personen die je in de toekomst kunt zijn. Je bent dus niets meer en niets minder dan oneindige mogelijkheid. Oneindig potentieel.

Je verliest kostbare tijd met zoeken

Begrijp je nu waarom je nooit een antwoord zult gaan vinden op de vraag: ‘Wie ben ik?’ en op de vraag: ‘Waarom ben ik hier?’. Dat is namelijk niet relevant. Het enige dat het stellen van deze vraag doet is dat je heel druk wordt met het vinden van een antwoord waardoor je kostbare tijd kwijtraakt die je niet meer kunt gebruiken om je leven te creëren. Om iedere dag opnieuw de beste versie van jezelf te leven. En het gevolg daarvan is dat je gefrustreerd raakt. Bovendien raak je in die zoektocht naar jezelf steeds verder van jezelf verwijderd. Je gaat jezelf zoeken bij allerlei mensen en in allerlei dingen die je steeds verder in verwarring brengen. Je krijgt namelijk alle waarheden en meningen van die mensen er gratis en voor niets bij cadeau. Waardoor je onzeker wordt en gaat denken dat je allerlei dingen uit het verleden moet opruimen of een plekje moet geven.

Maar het enige dat je daarmee doet is dat je de verwarring in je hoofd alleen maar groter maakt. Je maakt van de zoektocht naar jezelf een steeds groter ding. Ik zie dit zoveel vrouwen doen. Ik zie zo ontzettend veel vrouwen zoeken naar zichzelf buiten zichzelf.

Weet dit: je hoeft niet te veranderen, je hoeft alleen maar weer jezelf te (durven) zijn. Meer niet.