114 - De vrouwelijke weg

Ik heb het al vaker gezegd. Diëten zijn niet geschikt voor vrouwen. Ze zijn ontwikkeld voor mannen, door mannen... Daarom werken ze vaak veel beter voor mannen. Daarom vallen mannen waanzinnig snel af wanneer ze een dieet volgen. 

Voor vrouwen is er een andere aanpak nodig, een holistische aanpak. Bij vrouwen gaat het over het herstellen van de verbinding. Over het leren en durven voelen van je emoties. En over het begrijpen van de taal van je emoties. Emoties zijn ons innerlijke kompas. 

In deze podcast ga ik dieper in op het verschil tussen mannen en vrouwen als het gaat over ons eetgedrag. En waarom de klassieke diëten en vechten met jezelf niet werken voor vrouwen (en wat je beter kunt doen. 

In de podcast van deze week ga ik dieper in op vertragen en waarom het zo belangrijk is als je wilt afvallen...

Veel luisterplezier!

De eetgeluk podcast van deze week: de vrouwelijke weg

Dag mooie vrouw...  Ik zit hier op dit moment in mijn nieuwe kantoor te genieten van het uitzicht. Het is buiten helemaal wit. Er ligt denk ik ruim 10 centimeter sneeuw. Op zich is dat niet enorm veel, maar het is genoeg om alles heel mooi sereen wit te laten lijken. Het is echt prachtig, net een winters sprookje. Maar het is ook koud. Het is vandaag ongeveer min tien graden overdag en vannacht was het rond de min twintig. Het afgelopen weekend zijn we druk in de weer geweest om alle leidingen vorstvrij te houden en het huis goed op temperatuur te houden. We hebben nu overal kacheltjes staan… Dus de verwarming wordt het eerste project dat we gaan oppakken deze zomer denk ik.

Oud huis in Zweden

We wonen in een heel oud huis van 1909 en op zich is alles redelijk goed geïsoleerd, maar met noordenwind wordt het toch wel een beetje tricky omdat alle waterleidingen aan de noordkant van het huis binnenkomen. Dus Danny is afgelopen weekend druk bezig geweest met de föhn en bijzetkacheltjes. En Teun, dat is mijn hond, een hollandse smous, heeft ook het hele weekend zijn fleecejas aangehad. Ik heb ook nog fleece schoentjes voor hem, maar dat is zo’n enorm gedoe om aan te trekken dat ik het tot nu toe maar heb gehouden bij de jas.

Echt, je moet hem zien. Hij wil heel graag lopen, maar is gewoon niet gemaakt voor kou. Dus zodra de voordeur opengaat draait ie zich om en kijkt me echt aan zo van: ik kan het nog wel even ophouden hoor, ik hoef er echt niet uit. Terwijl Odin, onze andere hond het liefst de hele dag buiten in de sneeuw wil rollen. Dus ik loop nu een grote ronde met Odin en dan daarna nog een piepklein stukje met Teun. Zo kom je dus wel aan je beweging…

Fun zit in het proces niet in het eindresultaat

Maar goed, hier in Zweden gaat het dus goed. Alle verhuisdozen zijn inmiddels uitgepakt en onze spullen staan allemaal op hun plaats. We moeten nog wel alles schilderen en we willen ook nog het een en ander renoveren, maar dat komt allemaal wel in het najaar. Deze keer nemen we alle tijd voor de dingen die we willen doen. Ik wil ze ook graag goed doen, duurzaam doen. Zodat we er echt jaren geen omkijken meer naar hebben. Maar het is soms wel lastig hoor. Want mijn brein wil natuurlijk alles vandaag al klaar hebben. Maar des te meer ik in de vertraging zak, des te meer ik kan genieten van het proces. Want de fun zit echt in het proces. Die zit niet in het bereiken van het eindresultaat. Die zit in al die dagelijkse stapjes, in het bezig zijn aan iets, in het filosoferen over de volgende stap. In het creëren. Dat is waar voor mij de fun zit. En dat geeft zo enorm veel rust. Ik merk dat ik mezelf veel minder opjaag en dat er steeds meer rust komt in mij. Vertragen is dus iets dat ik je echt kan aanraden.

Resultaat of proces gedreven zijn

Want dat is wat ik vaak verkeerd zie gaan als het gaat over een gezonde leefstijl. Maar mijn man heeft het ook bij de hand in het bedrijfsleven. We zijn vaak zo gefocust op het doel dat we willen bereiken, dat we vergeten om te genieten van de weg ernaartoe. Maar ook dat we vergeten om het proces te optimaliseren dat nodig is om het doel te bereiken. Of dat we een bepaalde manier voor ogen hebben waarop we denken dat het moet en dat we daar dan zo extreem op fixeren dat we geen andere mogelijkheden meer zien wanneer die voorbij komen.

Het gevolg daarvan is dat je opgeeft zodra het mislukt of lastig wordt. En dat de meeste doelen die dan bereikt worden, slechts tijdelijk bereikt worden. We rennen ernaartoe, tikken het aan ennnnn door! Check! En dat is echt doodzonde. Je vergeet dan niet alleen bewust te genieten van de weg naar je doel, maar als je eenmaal je doel hebt bereikt dan ben je alweer druk met het volgende doel. Dus ook van het bereiken van het doel krijg je niet veel mee. Het wordt meer een formaliteit.

Focus op het proces

En wat er ook gebeurt is dat je brein de neiging zal hebben om je in een gevoel van overweldiging te slepen. Waardoor je uiteindelijk niets meer doet. En er dus ook niets meer gebeurt. Ik zie het zo ontzettend vaak gebeuren. Nu ook weer tijdens de Stop met Snaaien Challenge, ik zie zoveel vrouwen die alles perfect willen doen omdat ze niets liever willen dan afvallen. Maar het gaat niet over wat je eet of hoeveel je eet. Het gaat over waarom je eet. En dat kun je alleen maar ontdekken wanneer je gaat focussen op het proces. Het gaat niet over afvallen, het gaat over aankomen in jezelf. Over je weer verbinden met jezelf.

Jouw gewicht is daarin een prachtig geschenk omdat het je dwingt om aandacht aan jezelf te besteden. Maar zolang je aan het focussen bent op wat je doet of op wat je denkt dat je moet doen of op wat je wilt doen maar niet doet, dan zul je nooit bij jezelf uitkomen. Dan kom je er nooit achter waarom je eigenlijk eet. Dan ben je alleen maar bezig met de actie. Met het volgende dieet, met het plannen van je eten, met het boodschappenlijstje. Met de manier waarop je denkt dat je het probleem kunt oplossen. Maar je bent niet bezig met wat je denkt en hoe je je voelt. Je mist de belangrijke inzichten die nodig zijn om te achterhalen waarom je eet. Dat is de basis voor alles wat je doet.

Blijvende resultaten zijn alleen mogelijk als je focust op het proces

Daarom kun je alleen maar blijvende resultaten behalen als je het proces gaat omarmen. Als je gaat focussen op de strategie, op het proces. Als je niet langer fixeert op één manier om je probleem op te lossen, maar jezelf openstelt voor andere mogelijkheden. En als je daarvan gaat genieten.

Een relaxte relatie met eten is niet ingewikkeld. Het is ons ongeduldige brein dat het ingewikkeld maakt. Het is ons brein dat zegt dat als je het niet perfect doet, dat het dan mislukt. Maar juist als je valt in de enorme valkuil van ongeduld, dan wordt het een strijd met jezelf. Wanneer je je gaat focussen op het proces, wanneer je je gaat focussen op alles dat je iedere dag doet en dit gaat verbeteren dan zul je zien dat het vanzelf gaat. En dat het vaak veel sneller gaat dan je ooit had kunnen bedenken.

Je hebt genoeg tijd en er is genoeg tijd

Je hoeft niet te haasten. Waarom zou je haasten? We weten allemaal dat het op een dag voorbij is. En niemand weet wanneer deze dag komt. Misschien heb je nog een uur te leven, misschien nog een dag, maar misschien ook nog wel 50 jaar of langer. En als je alleen maar aan het rennen bent, als je alleen maar brandjes aan het blussen bent, dan loopt alle tijd door je handen. In de Eetgeluk Universiteit leer ik je om te vertragen.

Om de aandacht terug te brengen naar het proces. Om stapje voor stapje alleen die dingen te doen die echt nodig zijn. In het begin is dat voor veel vrouwen ontzettend lastig. Hun breinen zijn net racepaarden. Op zoek naar een snel dopamineshot. Ze voelen zich ongelukkig met zichzelf en met hun gewicht en ze denken dat afvallen de snelste weg is om zich weer beter te voelen over zichzelf. Dus dat is waar ze voor komen. Maar naarmate ze zichzelf toestaan om in het proces te zakken merken ze dat dit zoveel fijner is. En dat in het begin het resultaat misschien even op zich laat wachten, maar dat het uiteindelijk net zo snel gaat en ook blijvend is. Dat is echt een enorme bevrijding.

Het vrouwenlichaam

Weet je, wij vrouwen zijn niet gemaakt om te rennen. En ik weet, er zijn heel veel vrouwen die het heerlijk vinden om letterlijk te rennen, om hard te lopen. Blijf dat ook vooral doen als je ervan geniet. Niet als je het doet om af te vallen of omdat je vindt dat je moet bewegen of omdat de buurvrouw het ook doet. Als dat het geval is, stop er dan gelijk mee. Want ons vrouwenlichaam is hier in de basis niet voor gemaakt. Het is niet gemaakt om te rennen. Letterlijk en figuurlijk.

Ons vrouwenlichaam is gemaakt om vanuit rust en ontspanning te functioneren. Wij worden ziek van stress. Mannen uiteindelijk ook, maar die kunnen er veel beter tegen. Vrouwen zijn niet gemaakt voor stress. Alle stress die je jezelf op de nek haalt omdat je dingen sneller wilt dan dat ze kunnen zijn slecht voor je lijf. En het grappige is dat wanneer je de stress in je leven gaat verminderen, en gaat stoppen met al die dingen die gewoon niet lopen of echt enorm veel moeite kosten, dat de dingen ineens veel soepeler en sneller lijken te gaan. Die ervaring heb ik tenminste wel. Ook omdat er dan heel veel dingen wegvallen. Of minder belangrijk zijn.

Eerst voelen en daarna pas actie

Waar ik bijvoorbeeld in het verleden al voor een verhuizing het hele huis klaar en verbouwd wilde hebben, merk ik nu dat ik het heerlijk vind om eerst in het huis te wonen. Om contact te maken met het huis en om te voelen wat het huis nodig heeft en wat past voor ons. Maar ook om te kunnen sparen voor de dingen die we willen doen. Zo willen we bijvoorbeeld de keuken vervangen en een buitendeur plaatsen met een groot terras. Zodat we vanuit de keuken in de zomer heerlijk naar buiten kunnen en in de ochtendzon kunnen ontbijten. Of straks genieten van de Alpaca’s. Ja, ja, ze gaan komen….

Maar wanneer we dat nu gelijk al zouden willen realiseren moeten we geld lenen. En dat willen we niet meer. Ik wil niet dat mijn toekomstige zelf straks met huizenhoge schulden zit opgezadeld. Die tijd is klaar. Dus dat betekent dat we iedere maand geld reserveren voor deze verbouwing. En het leuke daaraan is dat de plannen steeds veranderen. Ik geniet nu van het steeds verder bijschaven van de plannen. Dingen als, waar zou ik de vaatwasser het beste kunnen plaatsen. Of de wasbak. Ik weet, het klinkt idioot, maar doordat ik nu de huidige keuken gebruik, krijg ik steeds meer een gevoel bij hoeveel werkruimte ik nodig heb en wat ik prettig vind.

Vechten met jezelf als way of life

Voor veel vrouwen is vechten met zichzelf of van het ene ding naar het andere rennen. Of alles perfect willen een soort van way of life geworden. Het is een tweede natuur geworden waardoor je niet meer in de gaten hebt dat je het doet. Vaak komt het vanuit een schaarste mindset. Vanuit bang zijn dat je niet genoeg hebt of dat er niet genoeg is of dat het anders niet goed gaat. In de vorm van eten of tijd of geld.

Maar je hebt altijd genoeg. Er is altijd genoeg en je bent altijd genoeg. Er is absoluut geen reden voor haast of stress. Als je wilt stoppen met strijden met jezelf dan is het echt heel belangrijk dat je dit als mantra gaat nemen. Dat je iedere keer opnieuw tegen jezelf zeg: relax. Er is genoeg. Ik heb genoeg en ik ben genoeg. Ik doe dat ook nog regelmatig. Iedere keer als mijn brein weer toe wil naar snel, snel, snel, dan rem ik het af door dit heel bewust tegen mezelf te zeggen.

Oorspronkelijke vrouwelijke tempo

En exact dat is wat je gaat leren in de Eetgeluk Universiteit. Je gaat leren om weer in het oorspronkelijke vrouwelijke tempo te komen. En dat is een heel stuk rustiger en langzamer dan het tempo dat je nu aan het rennen bent.

Je gaat leren om te focussen op het proces in plaats van op het resultaat. Focussen op het resultaat is de mannelijke manier van werken. En dat is helemaal OK. Voor mannen, maar niet voor ons vrouwen. Mannen werken vanuit een doel, vrouwen werken vanuit een proces. Mannen rennen, vrouwen wandelen. Mannen werken alleen, vrouwen werken vanuit verbinding.

De mannelijke en de vrouwelijke manier van creëren

Denk maar aan een zaadcelletje en een eicelletje. Het eitje ligt heel geduldig te wachten, dat loopt niet naar buiten om te kijken waar het zaadcelletje blijft. En het wordt ook niet boos als het niet komt. Het vertrouwt erop dat de natuur het goed regelt. Het zaadcelletje daarentegen neemt deel aan een race richting het eitje. Heel gefocust. Dat geeft al zo mooi weer wat het verschil is tussen de mannelijke en de vrouwelijke manier van creëren. Daarom ook werken diëten zo goed voor mannen. Ze geven richting en zijn heel gefocust. Het gaat om het snel bereiken van een doel. Iets dat prima past bij de meeste mannen. Niet voor niets is het eerste dieet ontwikkeld door een man voor een man.

Ik weet nog wel uit mijn voedingscoach-verleden, waarin ik ook veel mannen begeleidde naar een gezond gewicht, dat de meeste mannen binnen een paar weken waanzinnige resultaten behaalden. Het is bij mannen vaak ook heel simpel hè. Je vertelt ze wat ze moeten doen en dan gaan ze het gewoon doen. En binnen een paar weken zakt de weegschaal dan astronomisch. Geen geouwehoer, dit is hoe het moet dus dan doe ik het ook zo.

Maar bij vrouwen werkt het vaak toch wat anders. Bij de meeste vrouwen zakt de weegschaal niet of nauwelijks en voor de meeste vrouwen is het ook lastig om zich aan zo’n enorm strak schema te houden. Om een strakke focus te houden op het doel. Ons brein is nou eenmaal overal tegelijk.

Leren omgaan met emoties

En waar een man primair gestuurd wordt door zijn denken, worden de meeste vrouwen primair gestuurd door emoties. Punt is alleen dat we nooit hebben geleerd hoe emoties werken en hoe we ermee om moeten gaan. Ja, we hebben geleerd om ermee te dealen zoals mannen doen. Omdat we denken dat we het beste succes kunnen behalen door te acteren als mannen. En voor mannen is het not-done om emoties te laten zien. En omdat we nu dus ook op deze manier met onze emoties omgaan, namelijk door ze weg te drukken, te veroordelen en verdoven, hebben we ook nooit geleerd hoe we de signalen van onze emoties kunnen vertalen naar de juiste acties. En voor vrouwen is dat cruciaal.

Onze emoties zijn ons innerlijke kompas

Het mag dus duidelijk zijn dat de klassieke diëten niet werken voor vrouwen. En dat heeft er dus niets mee te maken dat je kapot bent of dat je het niet kunt. Vrouwen hebben gewoon een holistische aanpak nodig. Alleen maar focussen op een doel gaat vroeg of laat verkeerd omdat we worden afgeleid door al die andere dingen die ook belangrijk zijn in een vrouwenleven. Voor mannen is dat gewoon makkelijker. Die zeggen makkelijker nee en die kiezen makkelijker voor zichzelf. Die zijn beter in het aangeven en bewaken van grenzen. Die kunnen zichzelf af en toe gewoon uit zetten door een film op de tv. Of door te verdwijnen in een of ander apparaat. Of door te gaan vissen of gras te gaan maaien.

Vrouwen laden juist op door zich te verbinden. Als ik naar mezelf kijk, dan laad ik het beste op wanneer ik tijd voor mezelf heb om me te verbinden met mezelf. En vanuit die verbinding kan ik me dan verbinden met anderen.

Het gaat

• over compassie
• over zelfliefde
• over geduld
• over vertrouwen
• over focussen op het proces

Durven voelen

Het gaat over weer durven voelen, over ruimte geven aan onze emoties, over echt luisteren naar onze emoties. Over ontstressen en over oprecht eerlijk zijn naar onszelf. Zodat we onszelf kunnen geven wat we echt nodig hebben.

Relaxte relatie met eten krijgen

Het creëren van een relaxte relatie met eten werkt voor vrouwen dan ook totaal anders dan voor mannen. Ik krijg af en toe mails van mannen die naar de podcast luisteren en die vragen waarom ze geen lid kunnen worden van de Eetgeluk Universiteit. En dit is een van de redenen. Het proces zoals ik het heb gecreëerd is echt helemaal ontwikkeld voor vrouwen. Je gaat leren hoe je op de vrouwelijke manier jouw relatie met eten kunt herstellen. En dat is echt wezenlijk anders dan de mannelijke manier.

Verbinding op de vrouwelijke manier

Waar het bij mannen voornamelijk draait om een heel gerichte focus, draait het bij vrouwen juist over verbinding. Het gaat echt over het in ere herstellen van al die dingen die we hebben afgeleerd. Omdat we ergens in een grijs verleden hebben bedacht dat de mannelijke manier van creëren de beste manier is om succesvol te zijn. Maar niets is minder waar. De mannelijke manier van creëren is de beste manier voor mannen. En de vrouwelijke manier van creëren is de beste manier voor vrouwen. Dat is wat past bij onze natuur. Bij hoe ons brein werkt. En natuurlijk zullen er uitzonderingen zijn, maar voor de meeste mensen is dit hoe het werkt.

Vrouwen zijn niet gemaakt om te vechten

Niet met zichzelf en niet met anderen. Vrouwen zijn ook niet gemaakt om te rennen of om te pieken. Maar dat is wel wat we iedere dag opnieuw doen. Iedere dag opnieuw hebben we haast. Iedere dag opnieuw zijn we bang dat wanneer we het niet perfect doen dat we dan niet goed genoeg zijn. Dat wanneer we niet mee kunnen komen met de mannen, dat we dan zwak zijn. We denken dat we pas goed zijn als we aan bepaalde voorwaarden voldoen. En vaak zijn dit voorwaarden die we zelf hebben bedacht. Het zijn onze eigen voorwaarden, onze eigen eisen waaraan we niet kunnen voldoen.

Eisen als eerst de perfecte maat moeten hebben voordat je nieuwe kleren mag kopen. Of pas op vakantie gaan wanneer je weer een bikinifiguur hebt. En daarmee creëer je een enorme druk voor jezelf om dat zo snel mogelijk bereikt te hebben. Maar hoe zou het zijn als je die eisen zou laten vallen? Als je zou denken fuck it, ik ga het nu gewoon doen. Als meer gaat dansen en minder gaat vechten. Als je je niet langer meer zou laten tegenhouden door al die voorwaarden waaraan je eerst denkt te moeten voldoen voordat je echt kunt gaan leven?

Vanuit jouw vrouwelijkheid durven leven

Als je zou gaan focussen op het proces van het worden van jezelf. Van iedere dag meer jezelf durven zijn. Van iedere dag meer jouw vrouwelijkheid leven. Van iedere dag een stukje meer van jezelf durven houden. Van iedere dag een stukje meer gaan zien hoe bijzonder en vooral kostbaar het leven is. Hoe bijzonder jouw lichaam is. Ook al is het misschien niet perfect en voldoet het niet aan de gangbare schoonheidsidealen. Alhoewel die gelukkig steeds meer aan het veranderen zijn.

Me First

In dit hele proces is Me First de sleutel en de rode draad. Me First gaat over nee leren zeggen zonder je schuldig te voelen. Me First gaat over zorgen voor jezelf zoals je zou zorgen voor je kind of een andere dierbare. Me First gaat over het zijn van je eigen beste vriendin. Me First gaat over lol hebben met jezelf en over kunnen lachen om jezelf. Me First gaat over eerlijk zijn naar jezelf en over compassie hebben voor jezelf. Me First is de ont-dekkingsreis die nodig is om de ware oorzaak van je eetgedrag te achterhalen en op te lossen.

Laat je niets anders aanpraten. Laat je niet meer verleiden om op een of ander dieet te gaan. Of om je te laten hypnotiseren of om een maagverkleining te laten doen. Dat zijn allemaal korte termijn oplossingen voor een lange termijn probleem. Al deze oplossingen leren je niet om je weer met jezelf te verbinden. En wanneer je je brein niet meeneemt in de transformatie dan zul je vroeg of laat weer terugkeren op het punt waar je nu staat. Het gaat gewoon niet werken.

Een van mijn meest dierbare vrienden heeft vorig jaar gekozen voor een maagverkleining. En ik vind het verschrikkelijk. Maar het is zijn lijf en hij heeft na een jarenlange strijd met eten en vooral met zichzelf hiervoor gekozen. Ik sprak hem laatst en hij zei: ‘Nu gaat het goed met afvallen, maar ik hou mijn hart vast voor de lange termijn’. En ik begreep wat hij wilde zeggen: het fysieke probleem is misschien opgelost, maar het mentale probleem, de ware reden waarom hij eet, is niet weg. Zijn brein denkt nog steeds op de oude manier. En daardoor heeft hij nu misschien succes met afvallen, maar eten zal altijd een gevecht blijven. Ik heb zoveel vrouwen in de Eetgeluk Universiteit die hetzelfde hebben meegemaakt.

Onderschat een maagverkleining niet

Die een maagverkleining hebben laten doen, en onderschat het niet, het is een amputatie waar je het over hebt. Het is een verminking van je lijf. En voor al die vrouwen geldt dat hun probleem met eten daardoor niet is opgelost. Sommigen zijn zelfs nog zwaarder dan ze waren voor die tijd. Zolang je niet leert hoe je je brein kunt managen. Hoe je zowel fysiek als mentaal de balans in je lichaam kunt herstellen blijf je vechten met jezelf.

Ik nodig je daarom uit om te kiezen voor de vrouwelijke weg en dat is de weg vanuit liefde voor jezelf. Dat is de weg waarin je alle tijd gaat nemen om de verbinding met jezelf te herstellen. Waarin je gaat leren om je emoties weer te gebruiken als je innerlijke Kompas. In plaats van ze te verdoven of onderdrukken met eten en druk zijn ga je luisteren naar wat je lichaam je vertelt.

En de enige manier om dat te doen is door te vertragen.